Η τιμωρία είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι γονείς, προκειμένου να παραδειγματίσουν τα παιδιά τους, όταν αυτά παραβιάσουν κάποιον κανόνα ή υπερβούν τα όρια ή ακόμα και όταν κάνουν κάποια σκανδαλιά ή είναι ανυπάκουα.
Ωστόσο, το πρόβλημα με την τιμωρία είναι πως το παιδί με την μέθοδο αυτή (και που η αλήθεια είναι πως κι εμείς οι ίδιοι μεγαλώσαμε με αυτήν) δεν ενθαρρύνεται να τα καταφέρει καλύτερα. Αντίθετα, αισθάνεται μακριά από τους γονείς του, ενώ αμφιβάλλει ακόμα και για την αγάπη τους για εκείνο.
Μάλιστα, η τιμωρία θεωρείται από πολλούς ως αντιπαιδαγωγική ακόμα και ξεπερασμένη, ενώ δεν αποδίδει πάντα τα προσδοκώμενα, λόγω …κατάχρησης των γονιών. Κι εδώ είναι που πολλοί γονείς όταν τιμωρούν τα παιδιά τους, πέφτουν σε αρκετά λάθη.
Δείτε παρακάτω κάποια από αυτά:
Τα τιμωρούν με το παραμικρό
Πολλοί γονείς με την πρώτη σκανδαλιά ή φωνή του παιδιού το στέλνουν κατευθείαν τιμωρία στο δωμάτιό του ή το τιμωρούν με το να μην του επιτρέψουν το απόγευμα να πάει βόλτα στο πάρκο. Ωστόσο, όταν δεν υπάρχει μέτρο, το παιδί δεν μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το λάθος που πρέπει να διορθώσει αφού κάθε τρεις και λίγο βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Δεν αφήνουν περιθώρια στα παιδιά να σκεφτούν
Με το να τιμωρείς το παιδί χωρίς να του εξηγείς πρώτα το λόγο, δεν το βοηθάς να σκεφτεί και να καταλάβει το ίδιο ποιο είναι το λάθος του.
Ενδίδουν στο κλάμα τους
Αυτό συμβαίνει, κυρίως, όταν το παιδί είναι μικρότερης ηλικίας. Όταν πηγαίνει τιμωρία βάζει τα κλάματα ή τις φωνές με τους γονείς να ενδίδουν. Έτσι, όμως, δεν βοηθούν στην εφαρμογή της μεθόδου που έχουν επιλέξει. Και κυρίως, το παιδί δεν θα καταλάβει τι ακριβώς έχει κάνει και ποιο ήταν το λάθος που το οδήγησε στην τιμωρία.
Συνεχίζουν να φωνάζουν στο παιδί
Το «πήγαινε στην καρέκλα της σκέψης» είναι η πιο συχνή τιμωρία που επιβάλλουν οι γονείς στο παιδί. Ακόμα, όμως και όταν εκείνο είναι στο καρεκλάκι, η μαμά ή ο μπαμπάς συνεχίζει να φωνάζει στο παιδί ή να μουρμουράει. Αυτό έχε ως συνέπεια και ο γονιός να μην ηρεμεί και το παιδί να είναι σε υπερένταση.