Τα κονδυλώματα αποτελούν την πιο συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο. Πρόκειται για δερματικά μορφώματα της περιγεννητικής και περιπρωκτικής περιοχής με σχήμα ομαλό ή ανθοκραμβοειδές (κουνουπιδιού), χρώμα ίδιο ή πιο σκούρο από αυτό του δέρματος και μέγεθος που ποικίλει από μερικά χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά. Συνήθως τα αναγνωρίζουμε ως προεξέχοντα δερματικά μορφώματα στο εφήβαιο (στη βάση του πέους ή άνωθεν του κόλπου), στη βάλανο (κεφαλή) του πέους, πέριξ ή επί του πρωκτού και του κόλπου, αλλά θα πρέπει να δίδεται προσοχή κατά την κλινική εξέταση, διότι μπορεί να συνυπάρχουν και μορφώματα εντός της ουρήθρας, του πρωκτικού σωλήνα ή ακόμη και του ορθού, καθώς και εντός του κόλπου ή και του τραχήλου. Αρκετοί ασθενείς τα αγνοούν νομίζοντας λανθασμένα ότι είναι απλοί σπίλοι (ελιές).
Πόσο συχνά είναι;
Περίπου το 30% έως 50% κυρίως των νέων, έχει προσβληθεί από κονδυλώματα. Το ποσοστό εξαρτάται από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του πληθυσμού. Σε οροθετικούς ασθενείς το ποσοστό μπορεί να ξεπεράσει το 90%. Η νόσος προσβάλει συνηθέστερα νέους ηλικίας 20 έως 30 ετών με ίση κατανομή μεταξύ των δύο φύλων. Όσοι έχουν παραμείνει αθεράπευτοι, φέρουν τη νόσο έως και το γήρας τους.
Τι τα προκαλεί;
Τα κονδυλώματα είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και ο ιός των θηλωμάτων HPV (Human Papilloma Virus) ευθύνεται, τόσο για τη μετάδοση όσο και για τη νόσο στον άνθρωπο. Ιδιαίτερα για τα περιπρωκτικά κονδυλώματα, καθώς και αυτά του περινέου, δεν είναι υποχρεωτική η σεξουαλική επαφή με την εν λόγο ανατομική περιοχή, αλλά αρκεί η επιμόλυνση μέσω υγρών από γειτονικές περιοχές. Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές για μετάδοση μέσω μολυσμένων υγρών σε πετσέτες, έπιπλα ή άλλα αντικείμενα, καθώς και τουαλέτες. Ο ιός έχει περισσότερα από 130 στελέχη. Από αυτά τα 40 ευθύνονται για τα κονδυλώματα της περιγεννητικής περιοχής. Το 90% των κονδυλωμάτων οφείλονται στα στελέχη 6 και 11 που έχουν μικρό βαθμό καρκινογενετικής τάσης (όπως και τα στελέχη 42, 43, 44). Δε θα πρέπει να λησμονούμε ότι κάποια στελέχη (16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52) θεωρούνται αρκετά επιθετικά και με υψηλό βαθμό καρκινογένεσης.
Πως θα καταλάβω ότι έχω κονδυλώματα;
Ο χρόνος επώασης (περίοδος από τη μετάδοση του ιού έως και την εμφάνιση των κονδυλωμάτων) είναι από μερικές μέρες έως και οκτώ μήνες. Σε κάποιους ασθενείς μπορεί ο ιός να βρίσκεται σε “λανθάνουσα κατάσταση” (δηλαδή να μην εμφανίζεται ως δερματικό μόρφωμα και να μην ανιχνεύεται οπτικά) για μεγάλο χρονικό διάστημα (ακόμη και έτη) έως ότου ο ασθενής να υποστεί μείωση του ανoσοποιητικού του συστήματος, συνήθως μετά από κάποιο στρεσογόνο ερέθισμα (π.χ. περίοδος υψηλού στρες, εμφάνιση άλλης νόσου, τραυματισμός κλπ). Σε όλο αυτό το διάστημα ο ασθενής μπορεί να μεταδώσει τον ιό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα κονδυλώματα ανευρίσκονται από τον ίδιο τον ασθενή με απ’ ευθείας όραση ή ψηλάφηση των δερματικών μορφωμάτων. Οι περισσότεροι τα αγνοούν, νομίζοντας ότι πρόκειται για καινούριους σπίλους (ελιές). Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο αριθμός των μορφωμάτων είναι μικρός. Κάποιοι ασθενείς έχουν ήπιο κνησμό (φαγούρα). Μετά το πέρας δύο ετών μπορεί τα μορφώματα να υποστρέψουν, έως και να εξαφανισθούν τελείως, αλλά ο ιός παραμένει ενεργός και μεταδοτικός.
Η τελική διάγνωση τίθεται από πεπειραμένο Ιατρό. Η εμφάνιση των μορφωμάτων είναι συνήθως χαρακτηριστική. Σε περίπτωση οποιασδήποτε αμφιβολίας μπορεί να γίνει εξέταση με ειδικούς χημικούς παράγοντες που αποκαλύπτουν την ταυτότητα των μορφωμάτων, ή ακόμη μπορεί να σταλεί και ιστολογική εξέταση.
Είναι επικίνδυνη η ύπαρξη κονδυλωμάτων;
Η καθυστερημένη αναζήτηση βοήθειας από εξειδικευμένο Ιατρό μπορεί να δυσχεράνει την αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων, καθώς με την πάροδο του χρόνου μπορεί τα μορφώματα να λάβουν τερατώδεις διαστάσεις, ή και να εξαφανισθούν με αποτέλεσμα να μην ανιχνεύονται οι περιοχές κάτω από τις οποίες “ζει” ο ιός. Επίσης, σε κάποιους ασθενείς μπορούν τα κονδυλώματα να προκαλέσουν εξελκώσεις (σχάση του δέρματος) και να ακολουθήσει αιμορραγία ή και επιμόλυνση με μικρόβια (ειδικά στην περιοχή του πρωκτού). Κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν ψυχολογικά προβλήματα κυρίως λόγω της δυσμορφίας που προκαλούν. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι σε κάποιους ασθενείς τα κονδυλώματα αν αφεθούν αθεράπευτα, μπορεί να οδηγήσουν σε δυσπλασία ή ακόμη και σε καρκίνο.
Πως θεραπεύεται;
Μέχρι σήμερα έχουν δοκιμασθεί διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι, τόσο συντηρητικές (φαρμακευτικές), όσο και επεμβατικές. Οι περισσότερες έχουν δείξει πως έχουν υψηλό βαθμό υποτροπής και επανεμφάνισης της νόσου. Η εξάχνωση των κονδυλωμάτων με χρήση LASER επικουρούμενη από χρήση χημειοπροφυλακτικών φαρμακευτικών σκευασμάτων μετά την επέμβαση, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Διαβάστε αναλυτικά τι δηλώσαν οι ασθενείς του κου Δερβισογλου μετά τις επεμβάσεις τους
Η προαναφερθείσα μέθοδος είναι ανώδυνη, αναίμακτη, έχει τα χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής και γρήγορη επούλωση με άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Κύριος παράγοντας επιτυχίας της θεραπείας αποτελεί η έγκαιρη αντιμετώπιση καθώς μειώνει την πιθανότητα υποτροπής, καθώς και την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Δρ. Aθανάσιο Δερβίσογλου, Γενικός Χειρουργός, κιν.: 697 222 2200 ή επισκεφτείτε την ιστοσελίδα adlaser.gr
Ο Δρ. Αθανάσιος Α. Δερβίσογλου είναι Γενικός Χειρουργός, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει μετεκπαιδευθεί στα Πανεπιστήμια “Columbia” & “Weill Cornell” της Νέας Υόρκης. Κατά το παρελθόν, έχει θητεύσει ως Επιμελητής στο Γ. Ν. Νικαίας, ενώ από το 2006 δραστηριοποιείται στο χώρο της ιδιωτικής υγείας.Επίσης έχει συμβάλλει στην ιατρική έρευνα, ανάπτυξη και εκπαίδευση με πλούσιο συγγραφικό έργο (πάνω από 180 δημοσιεύσεις σε ιατρικά περιοδικά, τόσο διεθνή, όσο και ελληνικά και 25 συμμετοχές ή πλήρεις εγγραφές σε ιατρικά βιβλία), έχει βραβευθεί από την Ελληνική Εταιρεία Χειρουργικών Λοιμώξεων και έχει λάβει μέρος σε πληθώρα ιατρικών συνεδρίων, μεταξύ των οποίων και αυτά του “American College of Surgeons”.Είναι μέλος της “Διεθνούς Εταιρείας Ήπατος-Χοληφόρων-Παγκρέατος” και της “Ευρωπαϊκής Εταιρείας Χειρουργικών Λοιμώξεων”.
Τέλος, ο Δρ Α. Δερβίσογλου είναι ένας εκ των συντελεστών συγγραφής των διεθνών οδηγιών για την λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση παθήσεων των χοληφόρων. Κύριο πεδίο ειδίκευσης του αποτελεί η Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική, η Λαπαροσκοπική Χειρουργική και η Χειρουργική Laser.
