1 στα 10 μωρά γεννιέται πρόωρο

Η 17 Νοεμβρίου ξεκίνησε να είναι η Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας το 2008, με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Φροντίδα των Νεογνών (EFCNI- European Foundation for the Care of Newborn Infants) και των οργανώσεων γονέων.

Σήμερα, περισσότερες από 200 χώρες συμμετέχουν στον εορτασμό της,προωθώντας την κοινωνική ευαισθητοποίηση σχετικά με τις πρόωρες γεννήσεις.

Εσείς γνωρίζετε ότι:

Ποιοι παράγοντες ενοχοποιούνται για την πρόκληση πρόωρου τοκετού;

Οι πρόωρες γεννήσεις στην Ευρώπη

Σύμφωνα με τα στοιχεία από διαφορετικές εθνικές στατιστικές υπηρεσίες και την Έκθεση Ευρωπαϊκής Περιγεννητικής Υγείας, περίπου μισό εκατομμύριο μωρά γεννιούνται πρόωρα στην Ευρώπη κάθε χρόνο (περίπου η μια στις δέκα γεννήσεις). 

Οι γονείς δεν ενημερώνονται για τους παράγοντες κινδύνου, τα προειδοποιητικά σημεία ή τις αλλαγές του τρόπου ζωής τους ώστε να προλάβουν ένα πρόωρο τοκετό. Από τη στιγμή που έρχεται στη ζωή ένα πρόωρο νεογνό αρχίζει ένας αγώνας γεμάτος εμπόδια. Στην Ελλάδα,π.χ., δεν υφίσταται κάποιο νομικό καθεστώς, το οποίο θα ρυθμίζει το κατώτατο όριο προωρότητας, δεν υπάρχουν θεσμοθετημένοι μηχανισμοί που να βοηθούν τους νεογνολόγους στη λήψη αποφάσεων, καθοριστικών για την επιβίωση αυτών των παιδιών.

Από την άλλη μεριά, οι γονείς είναι φοβισμένοι, χωρίς προετοιμασία, χωρίς ενημέρωση, πολλές φορές και χωρίς καμιά υποστήριξη. Το πρόβλημα εξ άλλου δεν σταματά με την έξοδο των νεογνών από τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, γιατί αυτά τα μωρά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, χρειάζονται αυξημένη φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση και στη συνέχεια. Η εργαζόμενη μητέρα όμως του πρόωρου νεογνού αντιμετωπίζεται όπως και η μητέρα του τελειόμηνου και πολλές φορές καλείται να επιστρέψει στην εργασία της , ενώ το παιδί της μπορεί να νοσηλεύεται ακόμα στη Μονάδα Νεογνών.

Υπάρχει λοιπόν μεγάλη ανάγκη για μια σειρά συντονισμένων δράσεων από πολλούς φορείς, οι οποίες θα στοχεύουν στη βελτίωση της φροντίδας των πρόωρων νεογνών και στην εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής φροντίδας για τα ίδια και τις οικογένειές τους για όσο διάστημα χρειαστεί μετά την έξοδό τους από τις Μονάδες Νεογνών.

Μέχρι στιγμής, μόνο η Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναπτύξει εθνικές πολιτικές για τη βελτίωση της υγείας των νεογνών, και μόνο η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν προγράμματα για την αξιολόγηση της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης των νεογνών. Στις περισσότερες χώρες, η προσέγγιση της πολιτικής υγείας νεογνών είναι κατακερματισμένη και ασυντόνιστη.

 

Πηγή: juniorsclub.gr