Τα σχολεία άνοιξαν και τα παιδιά διανύουν τις πρώτες τους ημέρες στη σχολική τους πραγματικότητα. Για άλλα η προσαρμογή, ακόμη και στα νέα δεδομένα λόγω κορονοϊού να είναι πιο εύκολη, για άλλα όμως δεν ισχύει το ίδιο. Ειδικά, όταν έχουμε να κάνουμε με παιδάκια μικρότερης ηλικίας.
Η άρνηση να πάνε στο σχολείο, σε πολλές περιπτώσεις εκδηλώνεται από τις πρώτες κιόλας ημέρες, όπως και το γνωστό σε όλους «άγχος αποχωρισμού». Ενδεχομένως και το δικό σας παιδί να βρίσκεται σε αυτή τη φάση να μην θέλει να πάει στο σχολείο.
Μάλιστα, όπως τονίζουν οι ειδικοί, πέρα από το «δεν θέλω να πάω σχολείο», αυτό το άγχος να εκδηλώνεται στο παιδί και με άλλες μορφές, όπως με το να εμφανίσει σωματικά συμπτώματα, όπως: διάφορες κρίσεις πανικού όταν φεύγει για το σχολείο, κρίσεις άγχους ή ακόμα να διαμαρτύρεται πως έχει πονοκέφαλο ή πόνο στην κοιλιά.
Ή μπορεί κάθε πρωί που έρχεται η ώρα να φύγει να κλαίει ή όταν φτάσετε στο σχολείο να σας ικετεύει να μη μπει μέσα σε αυτό. Μπορεί να σας πει ακόμη και φράσεις του τύπου: «Δεν με αγαπάς», «Σε παρακαλώ μη με αφήνεις» κ.α.
Συνήθως, την άρνηση για το σχολείο εκδηλώνουν τα παιδιά που αισθάνονται έντονα το άγχος αποχωρισμού κυρίως από τη μητέρα. Και η απομάκρυνση από το σπίτι για τόσες ώρες να του φαίνεται μία κατάσταση που το ίδιο δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
Τι κάνετε σε αυτή την περίπτωση
Όταν το παιδί σας εκδηλώνει κάποιο από τα παραπάνω, θα πρέπει να είστε υποστηρικτικοί μαζί του και όχι τιμωρητικοί. Θα πρέπει να το καθησυχάζετε και όχι να το απειλείτε με κάποια τιμωρία.
Για το παιδί, ειδικά για ένα πρωτάκι (που το άγχος αποχωρισμού είναι πιο συχνό ως φαινόμενο) το σχολείο είναι μία μεγάλη αλλαγή και σε αυτά τα νέα δεδομένα οι γονείς θα πρέπει να είναι δίπλα του να το ηρεμούν και να του προσφέρουν τον χρόνο, την ασφάλεια και την πεποίθηση ότι θα καταφέρει να σταθεί στα δικά του πόδια τώρα που μεγαλώνει.
Το παιδί σε αυτή την κατάσταση το μόνο που χρειάζεται από εσάς είναι ενθάρρυνση και υπομονή.
