Ένα γράμμα στις κόρες μου για τις «50 Αποχρώσεις του Γκρι»

«Αγαπητά μου κορίτσια,

απόψε υπέκυψα στην πίεση των φιλενάδων μου (έκανα δηλαδή αυτό που σας λέω να μην κάνετε ΠΟΤΕ) και πήγα μαζί τους σινεμά για να δούμε τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι.

Αγνόησα την μικρή φωνή στο κεφάλι μου που μου έλεγε «Μην πας» γιατί έτσι κι αλλιώς ήξερα πώς θα ήταν μια ανόητη ταινία. Λοιπόν, θα ήθελα να είχα πράξει διαφορετικά και να ακολουθούσα την επιθυμία μου, αυτό δηλαδή που σαν συμβουλεύω πάντα να κάνετε, από την άλλη όμως, χαίρομαι που πήγα γιατί έτσι μου δίνετε η ευκαιρία να μοιραστώ αυτά τα λόγια μαζί σας.

Μια μέρα και όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, όταν πια θα έχω μεγαλώσει αρκετά, όπως αντιλαμβάνεστε δεν θα είμαι σε θέση να βλέπω ταινίες όπως οι 50 Αποχρώσεις του Γκρι. Φυσικά εσείς ή οι φίλες σας μπορεί να έχετε την περιέργεια να την δείτε. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα πρέπει να αποδεχθώ την σκληρή πραγματικότητα και να συνειδητοποιήσω ότι τα αθώα σας ματάκια αργά ή γρήγορα θα δουν τέτοιου είδους ανοησίες.

Σας γράφω αυτό το γράμμα έτσι ώστε όταν έρθει αυτή η μέρα να καταλάβετε τι είναι στην πραγματικότητα οι 50 αποχρώσεις του Γκρι.

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι οι 50 αποχρώσεις του Γκρι δεν είναι μια ιστορία αγάπης. Επίσης δεν είναι ένα ρομαντικό παραμύθι με λίγη χρυσόσκονη «κακίας» πασπαλισμένη στην κορυφή.

Ουσιαστικά ο ρομαντισμός απουσιάζει εντελώς από την ταινία. Όσο κι αν προσπάθησε ο σεναριογράφος να μας πείσει για το αντίθετο σε αυτή την ταινία ένας γοητευτικός, πλούσιος, επιτυχημένος και έμπειρος άντρας χρησιμοποιεί την δύναμή του για να αποπλανήσει και να χειριστεί μια νεαρή και αθώα φοιτήτρια και μάλιστα την κάνει να αισθάνεται εξαιρετικά άβολα σε πολλά πράγματα.

Σε αυτή την «σχέση» δεν είναι ίσοι. Δεν είναι σύντροφοι . Στην πραγματικότητα δεν είναι καν μαζί!

Μάλλον, πρόκειται για μια ταινία σχετικά με τον έλεγχο και τις βίαιες σεξουαλικές επιθυμίες ενός ναρκισσιστική άντρα καθώς και της επιθυμίας του να ελέγχει το σώμα και το μυαλό μιας ευάλωτης κοπέλας για την προσωπική του ευχαρίστηση. Όλη η ταινία περιστρέφεται γύρω από τις ανάγκες του και την αλαζονική του συμπεριφορά, παρά τη δυσφορία της κοπέλας να τον ευχαριστήσει.  

Κάθισα στο σινεμά και είδα γύρω μου εκατοντάδες γυναίκες ενθουσιασμένες με αυτή την «ιστορία αγάπης» και ένιωσα άρρωστη. Αν ένα ολόκληρο σινεμά με γυναίκες τρεις φορές μεγαλύτερες από εσάς δεν κατάφερε να αντιληφθεί πόσο επιβλαβής είναι αυτή η ταινία τότε πώς στο καλό τα κορίτσια και τα αγόρια που βρίσκονται στην εφηβεία θα το καταλάβουν;  

Ελπίζω κορίτσια μου να μην επιτρέψετε ποτέ σε κανέναν να σας αντιμετωπίσει σαν μια Anastasia Steele. Σε κανένα αρσενικό ή θηλυκό, δεν αξίζει να παραβιάζονται οι επιθυμίες του.

Ελπίζω ότι όταν έρθει η ημέρα που θα έχετε μεγαλώσει αρκετά και θα είστε σε μία σχέση να ξέρετε ότι αυτό που γίνεται πίσω από τις πόρτες μιας κρεβατοκάμαρας θα πρέπει πάντα να ευχαριστεί και τους δυο, ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις σας. Ελπίζω να καταλάβετε ότι η συγκατάθεση που δίνεται υπό απειλή δεν είναι συγκατάθεση. Ελπίζω ότι θα απαιτήσετε σεβασμό από τον σύντροφό σας και ότι θα τον σέβεστε κι εσείς.

Απόψε βγήκα από τον κινηματογράφο και αισθάνθηκα τρομοκρατημένη και λίγο λυπημένη για την γενιά σας. Αν αυτή η ταινία στηρίζει τα ιδανικά της αγάπης και του ρομαντισμού τότε τι να περιμένουμε να δούμε στο μέλλον;

Αν κάποιος επειδή θέλει να είναι μαζί σας, έρχεται στη δουλειά σας απροειδοποίητα και συμπεριφέρεται με κτητικότητα, αυτό δεν είναι ρομαντικό. Είναι ανατριχιατρικό.  

Αν πείτε σε κάποιον πώς δεν είχατε στο παρελθόν σεξουαλικές εμπειρίες και εκείνος θεωρήσει πώς «πρέπει αυτό το πρόβλημα να διορθωθεί άμεσα», αυτό δεν είναι αγάπη. Είναι επίθεση.  

Αν σας παρακολουθεί κάποιος ενώ είστε έξω και σας μεταφέρει στο ξενοδοχείο του, ενώ είστε μεθυσμένες, αυτό δεν είναι προστασία. Είναι καταδίωξη.  

Εάν κάποιος έρχεται στο διαμέρισμά σας απρόσκλητος, δεν είναι ρομαντικό. Είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Αν πείτε σε κάποιον ότι δεν σας ενδιαφέρει και παρόλ’ αυτά κάνει βίαιο σεξ μαζί σας, αυτό δεν είναι πάθος. Είναι βιασμός.

Αν πουλάει το αυτοκίνητό σας και σας αγοράζει καινούργιο χωρίς την άδειά σας «για έκπληξη», δεν είναι ρομαντικό. Είναι κλοπή και χειραγώγηση.

Αν κάποιος σας χτυπάει με ένα δερμάτινο λουρί μέχρι δακρύων και αυτό του δίνει ευχαρίστηση και στη συνέχεια το παίζει το θύμα αυτό δεν είναι αγάπη και ποτέ δεν ήταν!

Κορίτσια μου, αυτή η ταινία πραγματικά με ανησύχησε πολύ! Τρέμω και μόνο στην ιδέα εάν μεγαλώνοντας μοντελοποιήσετε αυτού του είδους τις σχέσεις και θεωρήσετε ότι είναι φυσιολογικές. Δεν είναι.

Να ξέρετε ότι η αγάπη γεννά ευγενή και τρυφερά συναισθήματα. Δεν παίρνει, ούτε απαιτεί. Δεν χρειάζονται βόλτες με ελικόπτερα και ακριβά δώρα. Όταν υπάρχει αγάπη όλα είναι αρκετά.

Ελπίζω να με ακούσετε. Και, αν επιλέξετε να μην με ακούσετε εύχομαι να ακούσετε το ένστικτό σας.

Με αγάπη,
η μαμά σας.»

Η Michelle Lewsen είναι συγγραφέας και μητέρα τριών παιδιών, δύο κοριτσιών και ενός αγοριού. Αυτή την περίοδο αρθρογραφεί στο blog της theycallmemummy.com όπου εξιστορεί την καθημερινότητά της με τα παιδιά.