«Τα παιδιά μου παρακολουθούν πάρα πολύ τηλεόραση. Πώς είναι τα πολυκαταστήματα όπου υπάρχει πάντα μια τηλεόραση ανοιχτή και μια ταινία να παίζει; Κάπως έτσι είναι και το σπίτι μου.
Η τηλεόραση είναι σχεδόν πάντα ανοιχτή και παίζουν πάντα κινούμενα σχέδια ώστε να ψυχαχωγούνται τα παιδιά και να υπάρχει μια σχετική ηρεμία όταν έχουν βίαια ξεσπάσματα που δεν μπορώ να διαχειριστώ.
Δεν αισθάνομαι όμως ένοχη γι΄αυτό. Έχω διαβάσει πάρα πολλές μελέτες με τους επιστήμονες να υποστηρίζουν ότι ο χρόνος που περνάει ένα παιδί μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης (αλλά και του υπολογιστή) έχει συσχετιστεί με προβλήματα όπως παχυσαρκία, κακή ποιότητα ύπνου και μειωμένες σχολικές επιδόσεις.
Αλλά ξέρετε τί; Έχω κουραστεί με τις τύψεις και τα ενοχικά συναισθήματα σε κάθετι που πρέπει να αποφασίσω για τα παιδιά μου. Είτε το πιστεύετε είτε όχι η τηλεόραση
έχει κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα:
Τους διδάσκει πράγματα
Χάρη σε κάποια σούπερ εκπαιδευτικά προγράμματα που προβάλλονται τα πρωινά του Σαββατοκύριακου η δίχρονη κόρη μου ξέρει σχεδόν απέξω την αλφάβητο και μπορεί να υπολογίζει μέχρι το είκοσι. Δεν λέω ότι η τηλεόραση έχει σοβαρό εκπαιδευτικό χαρακτήρα αλλά η αλήθεια είναι πώς κάποια προγράμματα συμβάλλουν στην μάθηση. Αν είχα κι εγώ την ευκαιρία να βλέπω όσο ήθελα το The Muppet Show, θα μάθαινα πολύ πιο γρήγορα κάποια πράγματα.
Μαθαίνουν αστείες φράσεις
Τα παιδιά φιλτράρουν τα πάντα. Ο γιος μου άκουγε πολλές νέες λέξεις και φράσεις καθημερινά. Τις επαναλάμβανε με τον δικό του φυσικά μπεμπεκίστικο τρόπο και ξεκαρδιζόμασταν στα γέλια!
Η τηλεόραση αυξάνει τη φαντασία τους
Πώς θα μπορούσα να εξηγήσω στα παιδιά μου τον ορισμό του υπερήρωα αν προηγουμένως δεν είχαν δει στην τηλεόραση σουπερήρωες; Τα παιδιά μου τρέχουν και παίζουν στο σπίτι φορώντας στολές ή μπορεί να τρέχουν και να κρύβονται από τους «δεινόσαυρούς που τους κάνουν επίθεση». Χωρίς τηλεόραση, πιστεύω ακράδαντα ότι δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν μια τέτοιου τύπου διασκέδαση και θα φοβόντουσαν με το παραμικρό. Άλλωστε γι’ αυτό απολάμβαναν τις Απόκριες από μικρά!
Έχω την ευκαιρία να κάνω ένα διάλλειμα
Μπορεί να με θεωρήσετε τρελή, τεμπέλα και εγωίστρια αλλά ανοίγοντας την τηλεόραση καταφέρνω να ηρεμήσω τα δύο ζωηρά παιδιά μου και να έχω και εγώ λίγο χρόνο για να αναπνεύσω σαν άνθρωπος. Τους δίνω το γάλα τους ή μια μπανάνα, ανοίγω την τηλεόραση και έτσι έχω λίγο χρόνο να μαζέψω τα legos από το πάτωμα και να καθίσω να ξεκουραστώ.
Είναι η ώρα της αγκαλιάς
Όπως σας είπα, τα παιδιά μου είναι πολύ ζωηρά. Σπάνια λοιπόν έρχονται να μου δώσουν ένα φιλί ή μια αγκαλιά αφού όλη μέρα τρέχουν. Όταν όμως η κόρη μου με βλέπει να κάθομαι στον καναπέ, έρχεται και μου λέει «Μαμά να κάτσω μαζί σου;» Της βάζω λοιπόν το αγαπημένο της παιδικό και κουλουριάζεται στην αγκαλιά μου. Δεν το αλλάζω με τίποτα!
Γίνομαι καλύτερος γονιός
Είμαι απόλυτα σίγουρη γι΄αυτό. Τα τραγούδια που ακούω καθημερινά στην τηλεόραση και έχω προσέξει ότι τους αρέσουν τα χρησιμοποιώ όταν βουρτσίζουν τα δόντια τους, για να μαζέψουν τα παιχνίδια τους, όταν είμαστε στο αυτοκίνητο ή όταν πάμε για ύπνο.
Ίσως να είμαι υπερβολική όταν λέω ότι «βλέπουν όλη την ώρα τηλεόραση» αλλά πραγματικά δεν το θεωρώ μεμπτό. Υπάρχουν τόσα πολλά οφέλη σε αυτό και πραγματικά έχω πλέον κουραστεί να απολογούμαι για την απόφασή μου.
Τα παιδιά μου βλέπουν τηλεόραση και είμαι σύμφωνη με αυτό.»
Η Toni Hammer είναι μαμά δύο παιδιών και μπλόγκερ στη Huffington Post. Συμφωνείτε με την επιλογή της; Πείτε μας την άποψή σας με ένα σχόλιο παρακάτω.
