Αν πάτε μια βόλτα στην παιδική χαρά, να είστε βέβαιοι ότι και εκεί θα δείτε μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Αν και ακόμα δεν έχουν γίνει πολλές ανθρωπολογικές μελέτες σχετικά με τον μικρόκοσμο των γονέων, οι έμπειροι γονείς γνωρίζουν ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία…
Εδώ είναι 9 τύποι γονέων που συναντάμε κάθε φορά όταν πηγαίνουμε στην παιδική χαρά της γειτονιάς μας!
Η κοινωνική μαμά
Στην παιδική χαρά αισθάνεται σαν στο σπίτι της. Γνωρίζει όλες τις μαμάδες της γειτονιάς και το παιδί της παίζει χαρούμενο κι αμέριμνο όσο εκείνη απολαμβάνει τις συζητήσεις της με τις υπόλοιπες μαμάδες έχοντας ένα φρέσκο πρόσωπο χωρίς ίχνος μακιγιάζ!
Η ανιματέρ μαμά
Δεν ξέρουμε πώς, αλλά αυτή η μαμά έχει τον τρόπο της με τα παιδιά. Πριν καν το καταλάβετε, εκείνη έχει μαζέψει όλα τα παιδιά στον ίσκιο κάτω από ένα δέντρο και τους αφηγείται ιστορίες για φυτά, ζωάκια και ανακύκλωση. Στην προηγούμενη ζωή της πρέπει να ήταν δασκάλα.
Ο κούκλος μπαμπάς
Πάντα υπάρχει ένας κούκλος μπαμπάς στις παιδικές χαρές. Ξέρετε, από εκείνους τους μπαμπάδες που όχι μόνο είναι εμφανίσιμοι αλλά και sexy. Φτάνει τις μαμάδες στο σημείο να αναρωτιούνται αν το παιδί είναι δικό του ή μήπως είναι ο νονός ή ο θείος. Για εκείνη την ανύπαντρη ξαδέρφη, αδερφή, φίλη είναι φυσικά το ενδιαφέρον…
H μαμά πρέσβειρα
Είναι εκεί κάθε μέρα και γνωρίζει όλα τα παιδάκια και τους συνοδούς τους με το μικρό τους όνομα. Αν είστε καινούργια στην παιδική χαρά, μην ανησυχείτε γιατί σύντομα θα πιάσει φιλία μαζί σας αφού με όλους έχει κάτι κοινό.
Ο μπαμπάς αστυφύλαξ
Αυτός ο μπαμπάς βρίσκεται στην παιδική χαρά απλά για να είναι βέβαιος ότι όλοι είναι ασφαλείς, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι το παιδί του είναι πολύ μεγάλο για να παίζει με την κούνια – λάστιχο.
Ο/Η μοναχικός
Δυστυχώς πρόκειται για εκείνον τον τύπο του γονέα που προτιμά να κάθεται μόνος και να παρατηρεί τα παιδιά που παίζουν. Δεν θέλει κουβέντες με άλλους γονείς ούτε τον ενδιαφέρουν οι άλλες παρέες. Αυτό που αναρωτιούνται οι άλλοι γονείς είναι αν τον/την απασχολεί κάτι ή το κάνει από επιλογή.
Η ζεν μαμά
Αλήθεια τώρα, αυτή τη μαμά δεν την απασχολεί αν το μικρό της φάει χώμα, κυληθεί στις λάσπες ή παίζει κάτω. Πιστεύει ότι έτσι φτιάχνει αντισώματα. Έτσι κι αλλιώς αυτή δεν είναι η αλήθεια;
Η μαμά «Δεν φταίει το δικό μου το παιδί»
Το παιδί της δεν φταίει ποτέ για τίποτα και δεν κάνει ποτέ λάθη. Δεν έχει χτυπήσει κανένα παιδάκι, δεν πήρε κανενός τη μπάλα , περιμένει πάντα τη σειρά του στις κούνιες, δεν ρίχνει πέτρες και γενικότερα είναι το καλύτερο παιδάκι του κόσμου. Δικαίωμα.
Η μαμά που αδιαφορεί
Το παιδί της συνήθως είναι το πιο άγριο και νομίζει πώς βρίσκεται στη ζούγκλα, αλλά κατά τη γνώμη της, γι’ αυτό είναι οι παιδικές χαρές – για να εκτονώνουν την ενέργειά τους τα παιδιά. Για αυτό μην περιμένετε να επιβάλει την πειθαρχία.
‘
