5 πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πούμε σε κάποιον με άγχος

Οι αγχώδεις διαταραχές είναι η πιο κοινή μορφή ψυχικής ασθένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, που επηρεάζει 25 εκατομμύρια ανθρώπους.

Οι ταχυπαλμίες, οι ιδρωμένες παλάμες, η ζάλη, το τρέμουλο και η εσωτερική αναταραχή δεν είναι τόσο κακά, όσο τα άσχημα σχόλια που δέχονται από ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν τη φύση των διαταραχών τους.

Εδώ είναι επτά πράγματα που οι άνθρωποι με αγχώδεις διαταραχές δεν θέλουνε ΠΟΤΕ να ακούσουν.

1. «Ναι, έχω και εγώ στρες»

Από τη μία πλευρά, αυτό είναι αλήθεια. «Ο φόβος και το άγχος είναι φυσικές διεργασίες και είναι κομμάτι της ζωής», αναφέρει ο νευρολόγος Τζόζεφ Ντελούξ. Ναι, ορισμένες φορές μας προστατεύει και μας παρακινεί: «Ο μαθητής που δεν ανησυχεί για εξετάσεις δεν πρόκειται να γράψει καλά. Χρειάζεται και λίγη ανησυχία», λέει. Αλλά από την άλλη πλευρά, οι ανούσιες και έντονες αγωνίες κάνουν την καθημερινότητα δύσκολη και ο στρεσαρισμένος χρειάζεται ιατρική βοήθεια.

2. «Απλά ηρέμησε»

Αυτό δεν χρειάζεται να το πείτε ποτέ. Αν μπορούσε να ηρεμήσει θα το έκανε και δεν θα χρειαζόταν να ακούσει τις συμβουλές σας. Λέγοντας σε ένα άτομο με άγχος να ηρεμήσει, του δημιουργείται αίσθημα θλίψης και ενοχής γιατί έρχεται αντιμέτωπος με τα ερωτήματα: «Τι συμβαίνει με μένα;», «Γιατί δεν μπορώ να ηρεμήσω;»

3. «Ξεπέρασε το»

Το άτομο με διαταραχή άγχους δεν μπορεί να ελέγξει τους φόβους του και τα σκληρά λόγια από ανθρώπους που αγαπά δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Πολλές φορές κάνουν το άτομο να αισθάνεται χειρότερα. Στην πραγματικότητα οι άκαρδες κουβέντες έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα και μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο άγχος.

4. «Μην ανησυχείς. Τίποτα κακό δεν πρόκειται να συμβεί.»

Οι άνθρωποι με αγχώδεις διαταραχές τείνουν να πέφτουν σε παγίδες σκέψης: Θα επικεντρωθούν στη χειρότερη περίπτωση. Είναι δελεαστικό να προσπαθήσουμε να τους διαβεβαιώσουμε ότι οι χειρότεροι φόβοι τους δεν θα γίνουν πραγματικότητα, αλλά αυτό έχει αντίθετα αποτέλεσμα.

5. «Μην το σκέφτεσαι»

Αν πούμε ότι δεν θέλουμε να σκεφτόμαστε ένα ροζ ελέφαντα, αυτό θα είναι το μόνο που θα μονοπωλεί τη σκέψη μας. Αυτό είναι ένα παράδειγμα για να δείτε με ποιο τρόπο λειτουργούν οι ανησυχίες.