Πριν από λίγες δεκαετίες, η απόφαση να κάνουμε ένα παιδί δεν ήταν ένα θέμα που έπρεπε να αναλύσουμε. Το να γίνεις γονέας απλώς υποτίθεται ότι είναι το προϊόν μιας σταθερής σχέσης.
Η αναπαραγωγή θεωρήθηκε αναπόφευκτη. Σήμερα, ωστόσο, οι προηγμένες μέθοδοι ελέγχου των γεννήσεων έχουν φέρει επανάσταση στην γονική μέριμνα.
Τώρα υπάρχει η ελευθερία λήψης αποφάσεων. Είναι το ζευγάρι που αποφασίζει πότε είναι η ώρα να επιτρέψει τη γέννηση μιας νέας οντότητας.
Αυτή η απόφαση γίνεται ιδανικά όταν το ζευγάρι έχει διαπιστώσει ότι θέλει να μεταβεί στο επόμενο επίπεδο. Αποφασίζουν να οικοδομήσουν μια οικογένεια και να οργανώσουν ένα έργο ζωής γύρω τους.
Μερικές φορές η απόφαση να γίνουν γονείς μπορεί να γίνει απρόσεκτα. Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι που δεν επιθυμούν να γίνουν γονείς επηρεάζονται υπερβολικά από παράγοντες όπως η θρησκεία και τα έθιμα.
Αποφασίζουν να γίνουν γονείς από μια αίσθηση του καθήκοντος ή της ενοχής. Ένα παιδί απαιτεί πολλή προσπάθεια και επιβάλλει δεσμεύσεις που μπορούν να αναληφθούν μόνο με υγιή τρόπο όταν είναι αποτέλεσμα προσεκτικής επιθυμίας.
Είναι ιδανικό για ένα παιδί να έρχεται στον κόσμο ως αποτέλεσμα συμφωνίας μεταξύ ενός ζευγαριού.
Ορισμένα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα μερικές φορές πιστεύουν ότι η απόκτηση ενός παιδιού θα τους βοηθήσει να τα διορθώσουν. Αυτός είναι ένας ατυχής τρόπος σκέψης. Σε περιπτώσεις όπως αυτό, η άφιξη ενός νέου μωρού καταλήγει να διαλύσει αυτό που είχε ήδη καταστραφεί.
Υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις. Μερικές φορές δεν υπάρχει πραγματική επιθυμία να γίνετε γονέας, όμως με το πέρασμα του χρόνου προκύπτει η επιθυμία.
